Η γάτα Ιμαλαΐων είναι ένα είδος μακρύτριχης γάτας, πανομοιότυπης με την γάτα Περσίας. Το εκλεκτό αυτό είδος είναι πολύ δημοφιλές στους ιδιοκτήτες κατοικίδιων αλλά και στους διεθνείς διαγωνισμούς ομορφιάς (Το 1998 διαγωνίστηκαν 2428 γάτες Ιμαλαϊων στα διάφορα πρωταθλήματα επιδείξεων, ενώ απο το 1982 κέρδισαν πάνω απο 41 τίτλους σε εθνικούς αγώνες και απο το 1992 πάνω απο 175 τίτλους σε τοπικούς διαγωνισμούς)[1] Το TICA (The international cat association) διαχωρίζει την γάτα Ιμαλαϊων απο την Περσική ως διαφορετική ράτσα[2] , ενώ το CFA (Cat Fanciers' Association) θεωρεί πως η γάτα Ιμαλαϊων είναι μια ποικιλία της Περσικής. Η γάτα Ιμαλαϊων πήρε την ονομασία αυτή διότι η γούνα της έχει παρόμοιους χρωματισμούς με το κουνέλι των Ιμαλαϊων (σκούρο πρόσωπο και άκρα).\
Η πρώτη γάτα Ιμαλαΐων δημιουργήθηκε το 1930 από τον καθηγητή Κλαϊντ Κέλλερ (Clyde Keller) της ιατρικής σχολής του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ και της Βιρτζίνια Κόμπ (Virginia Cobb), εκτροφέα και παραγωγό του Νewton cattery. Ο αρχικός τους σκοπός δεν ήταν να δημιουργήσουν ένα νέο είδος γάτας αλλά απλώς να μελετήσουν την θεωρία της γενετικής και της κληρονομικότητας. Η ιδέα τους ήταν να διασταυρώσουν γάτες Περσίας με γάτες Σιάμ έτσι ώστε να δημιουργηθεί μια γάτα μακρύτριχη, εντελώς όμοια με την Περσική, αλλά με τον ιδιότυπο χρωματισμό της γάτας του Σιάμ (γαλανά μάτια, σκούρα άκρα και πρόσωπο). Μετά απο αρκετούς πειραματισμούς και διασταυρώσεις, δημιούργησαν τον πρώτο γάτο Ιμαλαϊων ο οποίος πήρε το παράξενο όνομα "Ο νεαρός πρωτοεμφανιζόμενος του Νεύτωνα" (Newton's debutante).Ο γάτος αυτός θεωρείται ως ο πρώτος αναγνωρισμένος εκπρόσωπος του είδους του, αν και έμοιαζε περισσότερο με γάτα Σιάμ παρά με Περσική. Αργότερα, το 1945, ο Άγγλος Μπραϊαν Στέρλινγκ Γουέμπ (Brian Sterling-Webb) άρχισε να διασταυρώνει Περσικές και γάτες Σιάμ και δέκα χρόνια αργότερα κατάφερε να δημιουργήσει μια μακρύτριχη γάτα, όμοια με Περσική αλλά με τον χρωματισμό της Σιάμ. Το 1955 ο Γουέμπ αιτήθηκε στο GCCF (Governing Council of Cat Fancy) για να αναγνωριστεί το νέο είδος. Το GCCF έκανε αποδεκτό το αίτημα του και έτσι η γάτα Ιμαλαΐων αναγνωρίστηκε επίσημα στην Αγγλία ως νέο είδος. Το 1957 η γάτα Ιμαλαΐων αναγνωρίστηκε και από το CFA ως νέο πρότυπο είδος, ενώ την δεκαετία του 1980 θεωρήθηκε ως χρωματική παραλλαγή της Περσικής γάτας οπότε σταμάτησε η διάκρισή τους και τα δύο είδη ενοποιήθηκαν. Η ενοποίηση αυτή προκάλεσε πολλές αντιδράσεις, αφού τόσο οι εκτροφείς της Περσικής γάτας δεν ήθελαν την εισβολή μιας νέας κατηγορίας στην πανάρχαια Περσική φυλή, όσο και οι εκτροφείς (κυρίως Βρετανοί) της γάτας Ιμαλαΐων δεν ήθελαν μια συγχώνευση των δύο φυλών αφού θεωρούσαν τό νέο είδος ως τελείως διαφορετικό απο το άλλο. Τελικά, υπήρξε μια αμοιβαία συννενόηση: η γάτα Ιμαλαΐων τυπικά ανήκει στην Περσική φυλή, όμως γενικά έχει μια "ανεξαρτησία" αφού διατηρεί το όνομά της (για παράδειγμα, κατάλογοι γατών σε διάφορα show αναφέρονται για τα δύο είδη ως "Περσιας" και "Ιμαλαΐων", οπότε φαίνονται ως ξεχωριστή ράτσα). Βέβαια, σε ορισμένες χώρες οι γάτες αυτές έχουν το διπλό όνομα Περσικές Ιμαλαΐων (Persian Himalayan) ενώ σε κάποιες άλλες αναφέρονται ως Πιτσιλωτές Περσικές (Pointed Persians).
Μορφολογία - Χαρακτηριστικά
Η γάτα Ιμαλαΐων δείχνει χοντρή και παχιά λόγω της πλούσιας γούνας της, αλλά συνήθως είναι μυώδης, με ρωμαλέα σωματική διάπλαση ενώ δεν παχαίνει εύκολα. Το χρώμα στο σώμα τους μπορεί να είναι λευκό ή κρεμ, αλλά το πρόσωπο και τα άκρα (πόδια, αυτιά και ουρά) έχουν πάντα διαφορετικά (σκουρότερα) χρώματα (σκούρο γκρι-μπλε, σοκολατί, κόκκινο, λιλά κ.α). Τα μάτια τους είναι πολύ μεγάλα και την ημέρα είναι γαλανά κρυστάλλινα ενώ την νύχτα (με την αντανάκλαση του φωτός) κόκκινα σαν ρουμπίνι. Το σώμα τους είναι στρογγυλό, με κοντά πόδια εξ' αιτίας των οποίων αδυνατούν να κάνουν ψηλά άλματα (αν και ορισμένα του είδους αυτού έχουν την σωματική κατασκευή της γάτας του Σιάμ οπότε μπορούν να κάνουν εύκολα άλματα ύψους άνω των 2 μέτρων). Η γούνα τους είναι παχιά, πλούσια, απαλή και μεταξένια. Το πρόσωπό τους είναι επίπεδο όπως της Περσικής γάτας, αν και τα σαγόνια τους είναι φαρδύτερα και τριγωνικά. Ένα πολύ βασικό χαρακτηριστικό της γάτας αυτής της φυλής είναι η πολύ κοντή μύτη[3], πράγμα που σημαίνει ότι η αναπνοή της είναι βαριά, θορυβώδης και μοιάζει με ροχαλητό μικρού παιδιού. Για τον ίδιο λόγο από τα μάτια της τρέχουν συνεχώς δάκρυα και χρειάζονται σκούπισμα πολλές φορές την ημέρα.
Συμπεριφορά
Οι γάτες αυτού του είδους έχουν τρυφερό χαρακτήρα, είναι πανέξυπνες, κοινωνικές αλλά αρχικά ντροπαλές, με γλυκιά φωνή (η οποία ακούγεται σπάνια). Όταν ενηλικιωθούν, συνήθως είναι εξαιρετικά νωθρές και αργές στις κινήσεις τους. Κατά κανόνα συνδέονται με ένα μόνο άτομο απο το περιβάλλον τους[4], το οποίο ακολουθούν κατά πόδας. Βέβαια, μπορούν να ξεχωρίσουν έναν καινούργιο "εκλεκτό" αν οι περιστάσεις το απαιτούν. Γενικότερα είναι περισσότερο δραστήριες από τις Περσικές γάτες αν και είναι περισσότερο κτητικές (π.χ. στα παιχνίδια τους και στα αγαπημένα τους αντικείμενα) και σχολαστικότερες π.χ. στο μέρος που θέλουν να κοιμηθούν. Επίσης, τους αρέσουν τα παιχνίδια και μπορούν να παίζουν για ώρες με τα πιο ετερόκλητα αντικείμενα (για παράδειγμα μπορούν να ασχολούνται για ώρες παίζοντας με ένα κοινό πλαστικό καλαμάκι). Οι γάτες Ιμαλαϊων ακολουθούν το αγαπημένο τους πρόσωπο παντού, θέλοντας να συμμετέχουν σε ό,τι αυτό κάνει και προσπαθώντας να παρασύρουν την προσοχή του σε αυτές. Έτσι, όταν το αφεντικό τους π.χ. μαγειρεύει, οι γάτες αυτές κάθονται στην κουζίνα και παρατηρούν προσεκτικά τις κινήσεις του, αφού νομίζουν πως με αυτόν τον τρόπο βοηθούν και συμμετέχουν στο μαγείρεμα. Όταν το αφεντικό τους π.χ. χρησιμοποιεί τον Η/Υ, αυτές κάθονται επάνω στο γραφείο ή στο πληκτρόλόγιο ή ακόμη και επάνω στο αφεντικό τους, αφού νομίζουν πως έχουν μια κοινή ασχολία. Γενικά, το συγκεκριμένο είδος γάτας απαιτεί μεγάλη και πολύωρη φροντίδα καθημερινά. Η γούνα της χρειάζεται καθημερινό βούρτσισμα για να παραμένει στιλπνή αλλά και για να αφαιρούνται οι νεκρές τρίχες. Άν μια γάτα Ιμαλαΐων δεν έχει την κατάλληλη φροντίδα για την γούνα της, δημιουργούνται σφαιρικά συσσωματώματα τριχών (τριχόμπαλλες) οι οποίες μπορούν να ερεθίσουν σοβαρά την ευαίσθητη επιδερμίδα της. Επίσης, οι γάτες αυτές λόγω της Περσικής καταβολής τους μπορεί να παρουσιάσουν προβλήματα πολυκυστικών νεφρών (PKD), μιας γενετικής δυσλειτουργίας των νεφρών. Γενικότερα, η γάτα Ιμαλαΐων είναι ευαίσθητη, προσβάλλεται εύκολα από αρρώστιες και χρειάζεται προσοχή στην υγεία της και την διατροφή της.