Αιγυπτιακή Μάου

Αιγυπτιακή Μάου

Η Αιγυπτιακή Μάου (Μάου στα αιγυπτιακά σημαίνει "γάτα"), αποτελεί ίσως μία από τις παλιότερες ράτσες γάτας που είναι γνωστές. Λατρεύτηκε από πολλές θρησκείες της αρχαίας Αιγύπτου, σαν θεότητα, ενώ παράλληλα πέρασε από πολλές φουρτούνες, πλησίασε την εξαφάνιση και σώθηκε κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή. Ποια είναι όμως η ιστορία της Αιγυπτιακής Μάου;

Ιστορία

Η ύπαρξη της Αιγυπτιακής Μάου χρονολογείται εδώ και 3000 χρόνια. Η γάτα αυτή είναι ίσως η αρχαιότερη των κατοικίδιων γατών και αποτελεί την μία εκ των δυο φυσικά κηλιδωτών ρατσών γάτας που υπάρχει ακόμα (η άλλη ήταν η γάτα Bahraini Dilmum). Η Μάου είναι πιθανότατα απόγονος της αφρικανικής αγριόγατας. Η εξημέρωση της Μάου επήλθε κάπου μεταξύ του 4000 και 2000 π.Χ. 

Οι Αιγύπτιοι εκτίμησαν πολύ γρήγορα την αξία της Μάου. Αρχικά τις χρησιμοποιούσαν στο να κυνηγούν πουλιά. Είναι πολύ συχνές οι φωτογραφίες από γάτες μέσα σε βάλτους με πουλιά στο στόμα. Οι παλιότερες εικόνες γατών στην αρχαία Αίγυπτο είναι κάποια ιερογλυφικά, σκαλισμένα στον τοίχο ενός ναού που ανακαλύφθηκε στο βόρειο Κάιρο, και χρονολογούνται περίπου στο 2200 π.Χ. 

Από το 2000 π.Χ. και έπειτα, η Μάου άρχισε να αποκτά μεγάλη σπουδαίοτητα στην θρησκεία και λατρεύτηκε σαν θεότητα. Αντιπροσώπευε σχεδόν κάθε κομμάτι της ζωής των αρχαίων Αιγυπτίων. Στην αρχαία Αίγυπτο λατρεύονταν πάνω από 20 θεοί και θεές, που αναπαριστάνονταν με γατίσιες φιγούρες.

Πολλές θρησκείες στις οποίες λατρεύονταν γάτες, όπως αυτή του Μπαστέτ, εμφανίστηκαν εκείνη την εποχή και συνεχίστηκαν μέχρι την ρωμαϊκή κατοχή γύρω στο 330 μ.Χ. Όταν μια γάτα πέθαινε στην Αίγυπτο, το σώμα της μουμιοποιότανε και θαβότανε σε τάφο. Η οικογένεια της αποθανούσας γάτας, ξύριζε τα φρύδια της σαν σημάδι θρήνου. Αν κάποιος έβλαπτε εκείνη την εποχή μια γάτα, θεωρούταν πως έπραξε ποινικό αδίκημα που η τιμωρία του ήταν ο θάνατος.

Κατά την διάρκεια του Παγκοσμίου Πολέμου, η Μάου ήρθε πολύ κοντά στην εξαφάνιση. Τελικά σώθηκε από την εξορισμένη Ρωσίδα πριγκίπισσα Ναταλί Τρουμπέτσκοϋ. Οι προσπάθειές της, έσωσαν τη Μάου την τελευταία στιγμή.

Μια μέρα, κατά τη διάρκεια της διαμονής της στην Ιταλία, ένα μικρό αγόρι της έδωσε ένα ασημί κηλιδωτό θηλυκό γατάκι που κρατούσε μέσα σε ένα κουτί από παπούτσια. Το γατάκι δόθηκε στο αγόρι από έναν διπλωμάτη που εργαζότανε στη Μέση Ανατολή. Η Τρουμπέτσκοϋ, προσπάθησε να μάθει περισσότερες λεπτομέρειες για το γατάκι. Η έρευνά της την οδήγησε στην κατάληξη πως το γατάκι ήτανε Αιγυπτιακή Μάου. Τότε ήτανε που η πριγκίπισσα αποφάσισε να σώσει το είδος αυτό.

Έσωσε μερικές από τις απομείναντες Μάου και χρησιμοποιώντας τις πολιτικές της διασυνδέσεις, κατάφερε να βρει πολλές μέσω της Συριακής Πρεσβείας. Οι πρώτες της Μάου, ήτανε ο Γκρεγκόριο, ένα μαύρο αρσενικό, η Λούλου, μια ασημί θηλυκιά, και ο Γκέπα, ένας γκρίζος αρσενικός. Το 1956, η Τρουμπέτσκοϋ και τρείς Μάου, μια ασημί θηλυκιά η Φάτιμα Μπάμπα, ένας χάλκινος αρσενικός ο Φάτιμα Τζότζο και μια τρίτη για την οποία δεν υπάρχουν στοιχεία, μετανάστευσαν στις Ηνωμένες Πολιτείες. Όταν έφτασαν, η πριγκίπισσα ίδρυσε το Fatima Cattery, ένα ίδρυμα που έθεσε σαν σκοπό να προωθήσει την ράτσα. Πολλές σημερινές Μάου έχουν σαν προγόνους τις γάτες του ιδρύματος της Τρουμπέτσκοϋ.

Λεγόταν ότι η Τρουμπέτσκοϋ, χρησιμοποίησε γάτες εκτός του ιδρύματός της προκειμένου να κάνει διασταυρώσεις αν και αυτό ήταν κάτι που δεν καταγράφτηκε πουθενά, ενώ το έκανε για να σιγουρέψει την υγεία της ράτσας. Μόνο τρία χρώματα της Μάου υπήρχαν στις αρχικές γάτες. Ασημί, χάλκινη και γκρίζα. Αν και πρέπει να υπήρχαν και μαύρες σε εκείνη την περίοδο, εξαιτίας της γκρίζας, δεν έγιναν αναφορές για κανένα τέτοιο χρώμα, μέχρι μερικά χρόνια αργότερα. Υπάρχουν αποδείξεις ότι υπήρξαν και μερικές μπλε εκείνη την εποχή, αλλά όπως και η μαύρη, έτσι και η μπλε δεν έγινε αποδεκτή για καταγραφή μέχρι πρόσφατα, σε ορισμένες εταιρείες, για αυτό είναι δύσκολο να πει κανείς πότε περίπου πρωτοεμφανίστηκαν. Ορισμένοι αποδίδουν το γονίδιο του κλασσικού ραβδωτού τριχώματος σε διασταυρώσεις που έγιναν παλιότερα.

Στην δεκαετία το΄70 οι Μάου άρχισαν να υποφέρουν εξαιτίας του περιορισμένου αριθμού γονιδίων. Το 1980, στο ζωολογικό κήπο του Νέου Δελχί στην Ινδία, μια αρσενική γάτα χρώματος χάλκινου, έτρεξε προς το κλουβί ενός ρινόκερου και τραυμάτισε σοβαρά την ουρά της. Η γάτα τελικά σώθηκε από τον Jean S. Mill ο οποίος πήρε μια ακόμη θηλυκιά χρώματος χάλκινου,και δημιούργησε την Ινδική σειρά. Αυτές οι γάτες παρουσίασαν για πρώτη φορά το "γονίδιο λάμψης", βελτιώθηκε η υγεία τους, βελτιώθηκε η καθαρότητα και η αντίθεση των κηλίδων και δημιούργησε μια βαθιά κοκκινάδα μέσα στο χάλκινο. Αυτή η σειρά άνοιξε το δρόμο για να γίνουν αποδεκτές οι εισαγωγές.

Το 1980 η Cathie Rowan πέτυχε και έφερε δεκατρείς Μάου στην Αμερική, ανοίγοντας το δρόμο για ακόμα περισσότερες εισαγωγές. Στις αρχές του 1990, τέσσερις ακόμα Μάου εισάχθηκαν από την Αίγυπτο, που ήταν όλες χρώματος του χαλκού. Αυτές οι γάτες δημιούργησαν την Αιγυπτιακή Σειρά, η οποία είναι η μεγαλύτερη από όλες. Γεννάνε περισσότερα γατάκια, είναι πολύ έξυπνες και ανέπτυξαν νέα γονίδια.

Οι εισαγωγές που γίνονται σήμερα σε Μάου, έρχονται κατευθείαν από την Αίγυπτο και την Ινδία. Η κληρονομιά τους παραμένει άγνωστη. Οι εισαγωγές αυτές είναι απαραίτητες για να διατηρηθεί η υγεία των γατών, η ζωτικότητα και η μακροζωία τους. Αν δεν υπήρχαν όλες αυτές οι προσπάθειες, η Αιγυπτιακή Μάου θα είχε, πολύ πιθανό, ήδη εξαφανιστεί. 

Εμφανισιακά

Το σώμα της είναι μέτριο σε μάκρος, αλλά πολύ καλά ανεπτυγμένο μυικά, ενώ διατηρεί μια χαριτωμένη εμφάνιση. Τα πίσω πόδια είναι ελαφρώς πιο μακριά από τα μπροστινά, κάτι που δίνει στην γάτα μια μόρτικη εμφάνιση. 
Το κεφάλι της είναι ελαφρώς στρογγυλεμένο με γωνίες, χωρίς επίπεδες επιφάνειες, μέτριο σε μάκρος. Η μύτη της όταν την βλέπει κανείς από μπροστά είναι εξισορροπημένη σύμφωνα με το συνολικό μάκρος, με μια ελαφριά ανύψωση από την γέφυρα της μύτης προς το μέτωπο. 
Η μουσούδα του δεν είναι ούτε επίπεδη, ούτε μυτερή, ενώ τα αυτιά της, που ενδέχεται κάποιες φορές να είναι φουντωτά, έχουν μέτριο μέγεθος, είναι ελαφρώς μυτερά με αρκετή απόσταση μεταξύ τους. 
Ένα από τα πιο διακεκριμένα χαρακτηριστικά της Μάου είναι τα μάτια της. Είναι μεγάλα, ελαφρώς διαγώνια, και με ένα μοναδικό ανοιχτό πράσινο χρώμα, της απόχρωσης του σταφυλιού.
Το τρίχωμά της είναι γυαλιστερό και πυκνό, ενώ οι αποχρώσεις του είναι ασημί, χάλκινο και γκρίζο του καπνού. Διακρίνεται από ένα χαρακτηριστικό μίγμα ραβδώσεων και κηλίδων,κάτι που κάνει αυτές τις γάτες να ξεχωρίζουν αμέσως στα σόου για γάτες.

Προσωπικότητα

Πολύ έξυπνες και ελκυστικές, οι Μάου είναι πολύ πιστές και αφοσιωμένες σε όλα τα μέλη της οικογένειας, τόσο τους ανθρώπους, όσο και στα υπόλοιπα κατοικίδια. Έχουν πολύ απαλή μελωδική φωνή, και χουρχουρίζουν για να δείξουν ότι είναι χαρούμενες. Αν και θεωρείται ένα ζωντανό ενθύμιο της αρχαίας ιστορίας της, οι Μάου είναι πολύ σύγχρονες όσον αφορά τη συμπεριφορά τους. Είναι δραστήριες, εκφραστικές ενώ παράλληλα έχουν πολλούς φανατικούς θαυμαστές στα διάφορα σόου γάτας.