Αγκύρας

Ιστορική Αναδρομή

Οι καταγωγές της περσικής γάτας είναι τόσες πολλές όσες και οι άνθρωποι που τις περιγράφουν τόσα χρόνια, αλλά είναι ευρέως αποδεκτό ότι οι πρώτες περσικές γάτες προήλθαν από την Περσία (το σημερινό Ιράν) και την Τουρκία, και εισάχθηκαν στην Αγγλία από ευρωπαίους ταξιδιώτες, και κατά την διάρκεια της εποχής των Σταυροφοριών. Μερικοί ιστορικοί πιστεύουν ότι οι περσικές γάτες ζευγάρωσαν με τις γάτες Αγκύρας, στην Ιταλία κατά τον 16ο αιώνα.

Τα πρωτεία, πάντως, για την περσική ράτσα δίδονται στην Τουρκία, το Ιράν και τις γειτονικές χώρες. Οι μακρύτριχες γάτες ήτανε στενά συνδεδεμένες με αυτές τις χώρες κατά τον 16ο αιώνα και ίσως και νωρίτερα. Κατά την περίοδο αυτή, οι πρώτες γάτες αυτού του είδους άρχισαν να φτάνουν στην Ευρώπη. Πιστεύεται ότι το μακρύ τρίχωμα προέκυψε από μια μετάλλαξη των κοντότριχων γατών, πιθανότατα Αιγυπτιακής καταγωγής. Τα πιο ψυχρά κλίματα της Τουρκίας και του Ιράν σίγουρα ευνόησαν τέτοια μετάλλαξη. Το μακρύ τρίχωμά τους δημιούργησε μεγάλο ενδιαφέρον ανάμεσα στους ιδιοκτήτες των γατών, και έκανε τις γάτες πιο πολύτιμες.

Όλοι συμφωνούν ότι οι περσικές γάτες ήτανε από τα πιο ακριβά και υψηλής αξίας αποκτήματα της βασιλικής τάξης, ήδη από τον βασιλιά της Περσίας, μέχρι και τους βασιλιάδες και τις βασίλισσες της Αγγλίας.

Στα τέλη του 19ου αιώνα, η Βόρεια Αμερική ανακαλύπτει την περσική γάτα, και πολύ γρήγορα έγινε η πιο διάσημη γάτα στις Ηνωμένες Πολιτείες, μια διάκριση που κρατάει μέχρι σήμερα.

Γενικά Χαρακτηριστικά της Εμφάνισης

Η περσική είναι μια μεγαλόσωμη γάτα με σωστή σωματική ισορροπία, γλυκιά έκφραση και στρογγυλεμένες γραμμές. Έχει μεγάλα μάτια που τοποθετούνται σε κάποια απόσταση το ένα με το άλλο, ενώ το μεγάλο στρόγγυλο κεφάλι της συμπληρώνουν τη συνολική έκφρασή της. Το μακρύ και παχύ τρίχωμά της δημιουργεί ωραίες γραμμές που δίνουν και αυτή τη στρογγυλάδα στην εμφάνισή της.

Έχει μεγάλο και στρογγυλεμένο κεφάλι τοποθετημένο σε ένα κοντό και χοντρό λαιμό.Η μύτη της είναι μικρή και επίπεδη, και αποτελεί το "διαχωριστικό" ανάμεσα στα μάτια της. Τα αυτιά της είναι μικρά, με στρογγυλεμένες άκρες και φαρδιά βάση, τα οποία γέρνουν μπροστά και έχουν κάποια απόσταση μεταξύ τους ενώ ταιριάζουν απόλυτα στο στρογυλεμένο περίγραμμα του κεφαλιού της. Φυσικά δεν πρέπει να ξεχάσουμε τα μάτια της, τα οποία είναι μεγάλα, στρογγυλά και πολύ λαμπερά. Βρίσκονται σε απόσταση μεταξύ τους, και δίνουν αυτή την γλυκιά έκφραση της περσικής γάτας.

Η περσική γάτα είναι αρκετά μεγαλόσωμη (το βάρος της ξεπερνάει αυτό της κανονικής γάτας που συνήθως ζυγίζει 3-5 κιλά), έχει κοντά και χοντρά ποδια, τα οποία είναι αρκετά δυνατά για να μπορούν να κουβαλάνε το βάρος του σώματός της.Τα μπροστά πόδια της είναι ίσια, ενώ τα πίσω δείχνουν ίσια όταν την κοιτάς από πίσω ενώ οι πατούσες της είναι μεγάλες και στρόγγυλες.

Το τρίχωμά της είναι μακρύ και παχύ, και προεξέχει πολύ από το σώμα. Είναι πολύ απαλό και λείο, ενώ το μάκρος του διατηρείται σε όλο το σώμα, ακόμα και στα πόδια και το λαιμό.

Τέλος η ουρά της είναι σχετικά κοντή, αλλά έρχεται σε αναλογία με το υπόλοιπο σώμα της και δημιουργεί μια καμπύλη σε χαμηλότερο επίπεδο από την πλάτη της.

Μπορεί να γεννήσει από 1 ως 14 γατάκια, αλλά συνήθως γεννάνε 3-5 γατάκια.

Δεν αληθεύει ότι όλες οι γάτες απεχθάνονται το νερό. Ένα παράδειγμα για του λόγου το αληθές είναι η τουρκική γάτα Βαν, που ζει στις όχθες της λίμνης Βαν, στη νοτιοανατολική Τουρκία. Αυτό το είδος λατρεύει το υγρό στοιχείο και δε διστάζει, μάλιστα, να βουτάει στα νερά της λίμνης.

Το γεγονός ότι πολλές οικόσιτες γάτες διατηρούν μια προβληματική σχέση με το νερό είναι πιθανότατα ζήτημα κρύου και ζέστης. Το τρίχωμα της γάτας είναι πολύ ξηρό, και έτσι, όταν έρθει σε επαφή με το νερό, μουσκεύει αμέσως, με αποτέλεσμα να χάνει τις θερμομονωτικές του ιδιότητες.

Για τις γάτες που ζουν σε τροπικές περιοχές αυτό δεν είναι μεγάλο πρόβλημα. Όμως, οι γάτες που ζουν σε εύκρατες ζώνες δεν έχουν την πολυτέλεια απώλειας θερμότητας με τέτοιο τρόπο. Φαίνεται μάλιστα ότι υπάρχει μια τάση, όσο πλησιάζουμε στον ισημερινό, τόσο πιο πολύ να χαίρονται οι γάτες το νερό.